Gurmeler için Moğolistan Mutfağı. Otantik tarifler, lezzetler ve spesiyaller

  Moğollar göçebe doğarlar. Mutfağı, ülkenin nüfusunun kültürel makyajı ve yaşam tarzının bir bileşimidir. Moğol mutfağı, parlak özel tatlara sahiptir ve tipik Asya mutfağından tamamen farklıdır. Moğollar pratik olarak gevrek sebze ve meyveler yemiyorlar. Tüm ürünleri ısıtıyorlar; En çok hayvansal yağ veya bitkisel yağda kızartılırlar. Böylece uzun süre depolanabilen yüksek kalorili yemekler tüketirler. Geleneksel beslenme sistemi, yerel halkın ana faaliyeti olan sığır yetiştiriciliği ile sıkı sıkıya ilişkilidir. En popüler et kuzu, keçi eti ve at eti içerir. Süt esas olarak İnek, Mare ve Yak’tan elde edilir. Ülkenin güney bölgelerinde, Deve sütü de aynı şekilde kullanılmaktadır.

Süt ürünleri Moğol ailelerinin hayatında önemli bir rol oynamaktadır. Moğollar her sabah termoslarda “Suutei tsai” (sütlü çay) demlediler. Başlangıçta, düşük kaliteli yeşil çay demlenmiş ve kaynatılmış, tuz, hayvansal yağ, kavrulmuş un ve buna ilave edilmiş süt ile hazırlanmıştır. Günümüzde Moğolistan’da, sık sık çay ve biraz tuzu sütün eklendiği başka bir tarif bulabilirsiniz. Yaylardan, nehirlerden veya göllerden toplanan su kullanılır. Bir başka popüler süt içeceği ise Mare sütünden yapılan ekşi sütlü bir içecek olan “Kumis”. Genellikle soğuk formda servis edilir. Kumis genellikle özel bakterilerin yardımıyla fermantasyon işlemiyle elde edilir. Farklı bir ekşi tatlı tadı ve hafif bir tadı vardır.

Moğol mutfağının yanı sıra, meşhur etli hamurdan (keçi, kuzu veya bazen sığır eti) hazırlanan “Buuz” tabağı da ünlüdür. Buuzun tepesinde bir açıklığa sahiptir ve geleneksel olarak buğulama ve dolgunluğun ve tadın lezzetliliğinin korunmasını sağlar. Moğolistan ve komşu ülkelerdeki çok popüler bir yemek “Tsuivan”, kızarmış veya pişmemiş erişte, sebze ve et içeren bir güvendir. Sığır veya kuzu eti et bileşeni olarak ve Sebzeler için sıklıkla kullanılır; patates, biber ve lahana. Yine de göçebe yaşam tarzı ile bağlantılı bir başka yemek “Khorkhog”. Cengiz Han’ın zamanından beri açık ateşte kapalı bir kapta hazırlanır. Bu yemeğin hazırlanması için, bir kuzu sebze ve et suyu ile birlikte kullanılır. www.orangesmile.com tüm hakları saklıdır.

Moğollar yüzyıllar boyunca yemeklerini pişirmeye çalıştıkları için uzun süre bekletilmemekte ve zor pişirme yöntemleri gerektirmemektedir. “Jerky” nin ülkede çok popüler olmasının nedeni budur. Genellikle sığır etinden hazırlanır. Sığır sarsıntısı Borts olarak adlandırılır. Tüm kış boyunca kuruması için dışarıda tutulur. Peynir de raf ömrünü korumak ve yılın herhangi bir zamanında kullanılmak üzere iyi kurutulur. Moğol kuru peynirine Aaruul denir. Ekşi süt kullanılarak üretilir ve uygulanan malzeme ve baharat setine bağlı olarak ya tatlı ya da sert bir tada sahip olabilir. Moğollar, yemeklerinde ısıl işlem görmeden çiğ süt tüketmezler.

Moğol Yakının eti çok nadir bir ettir. Bazen Moğollar at eti pişirir, ancak geleneksel et kuzu, sığır ve keçidir. Yemekler oldukça garip bir görünüme ve tada sahip olabilir, ancak yerel halk, ailelerine saygısızlık olarak denemeyi reddetmeyi düşünebilir. Tipik bir aile yemeği, özel bir tencerede pişirilmiş bütün bir koyun eti oluşur. Bu yemeğe işkembe ve yağ eklenir. Ailenin başı, koyun başını keser ve kafatasının içeriğini ortak tencereye ekler. Sıra dışı bir diğer yemek ise, kendi derisinde pişirilen Groundhog etidir. Marmot, bubonik veba dahil olmak üzere çeşitli hastalıkların bir taşıyıcısı olduğundan dikkatli bir şekilde yenilmelidir.

Moğolistan’da sebze yemekleri oldukça azdır. Çünkü Moğollar sebze yetiştirmek için kullanılmaz ve bu da mutfağını etkilemiştir. Olduğu gibi, un kullanılarak hazırlanan gıda son derece popüler. Aynı şekilde, suyun ya süt ya da yağ ile değiştirildiği oldukça tuhaf tariflere de sahiptirler. En yaygın yemeklerden biri, uzun şekilli bir hamur parçası olan “Boortsog”. Kızartılmış ve et yemekleri için sıra dışı bir garnitür olarak servis edilebilir. Ayrıca popüler olan, uzun süre bozulmayacak şekilde kurutulan taze bisküvidir. Bu kurabiyeler genellikle sütlü çaylara daldırılarak yapılır. Birkaç hafta önce bir kerede hazırlanır.